نا‌امنی برای خرچنگ‌ها؛ رفع سوء تغذیه

 

نا امنی برای خرچنگ ها (رفع سوء تغذیه)

راهکارهای پیشگیری و درمان در بیماری خرچنگی شامل رعایت مجموعه ای از بایدها و نبایدها در سراسر زندگی است که به نوعی میتوان آنها را روشهای بازگشتی نامید و برای پیشگیری از سرطان ازآنها تبعیت کرد ویا در صورت گرفتار شدن در چنگال خرچنگها آنها را روشهای مبارزه ی معکوس یا مبارزه ی بازگشتی نامید و از آنها برای کاستن از فعالیت توده بدخیم، کوچکتر شدن اندازه آن، جلوگیری از دست اندازی و حتی از بین بردن توده بهره برد. زیرا وقتی یک خرچنگ غذای مناسبی برای خوردن و رشد کردن پیدا نکند ناگزیر به تسلیم شدن در برابر مرگ خواهد شد و این همان چیزیست که ما به دنبالش هستیم. در این روش ایجاد نا امنی، میکوشیم تا به اصل خود بازگردیم و با حرکت رو به عقب رفتارها و عادات خرچنگ ساز در زندگی خود را شناسایی کرده و آنها را حذف یا اصلاح نماییم. این مجموعه اقدامات پیشگیرانه و درمانگر گاهی شامل تغییر در ابتدایی ترین عادات فرد وگاهی مبتنی بر تغییر نوع نگرش او به هستی و روال زندگی اش میباشد. این اصول را در سه گروه رفع سوء تغذیه، سم زدایی از بدن و اصلاح سبک زندگی مورد مطالعه قرار داده ایم.

 

 

همانطور که پیش از این اشاره شد سوء تغذیه طیف گسترده ای از رفتارهای تغذیه ای را در برمیگیرد. جدا از کمبود ویتامینها و مواد معدنی مورد نیاز بدن، افراط در خوردن سرخ کردنیها که سرشار از رادیکالهای آزاد هستند، پرخوری، درهم خوری و برهم خوری نیز نوعی رفتار سوءتغذیه ای محسوب میشوند. هر چند افرادی که چنین عادات غذایی دارند معمولا فربه و سرحال به نظر میرسند اما در بسیاری مواقع علت این خوش انرژی بودن نیروی جوانی و انرژیی بالایی است که از این مواد غذایی آزاد میشود. غافل از اینکه ممکن است خرچنگی در تاریکی و بدون اجازه خود را سر این سفره رنگین و لذیذ میهمان کرده باشد. آگاهی از اینکه مواد غذایی مختلف حاوی پیامهایی از جنس خودشان برای سلولهای بدن ما هستند فهم این جمله معروف را آسانتر میسازد که بزرگان گفته اند:"تو همانی که میخوری!"                                                         

    الف) سرخ کردنی ها: ما در اثر حرارت بالا مقدار زیادی رادیکالهای آزاد تولید کرده ایم و آماده ایم تا با اکسیژن و نیتروژن موجود در بدن شما وارد معامله شده و ترکیبات سمی جدیدی تولید نماییم. تجمع این ترکیبات سمی به سلولهای شما آسیب خواهد رساند.

ب) برشته ها: ما آنقدر گرما دیده ایم که حتی رنگمان تغییر کرده و سمی به نام آکریلامید در ما تولید شده است. این سم میتواند در درازمدت سلامت DNA شما را به خطر بیندازد.

ج) کنسروها: ما ماهها پیش سلولهای زنده ای بوده ایم که اسیر قوطیهای حاوی نگهدارنده ها شده ایم. ما نه تنها خاصیت غذایی چندانی نداریم بلکه حامل پیامهای شیمیایی مضر نیز هستیم.

د) گوشت قرمز: ما دارای انرژی و آهن بالایی هستیم ولی مصرف بیش از حد ما باعث انباشت اوره و چربی در بدن شما خواهد شد. تجمع چربیها از علل مستقیم ابتلا به سرطان است.

و) فست فودها: نمک و ادویه های فراوانی که در تهیه ما استفاده شده ما را به مذاق شما لذیذ و دلچسب کرده است والا ما حتی فرصت کامل پخته شدن را هم پیدا نکرده ایم. پس آماده ایم تا تعادل سدیم و پتاسیم را در بدن شما بر هم بزنیم.

ه) آب یخ: سرمای ما باعث سرد شدن ناگهانی دستگاه گوارش و کبد شما میشود و سلولهای چربی در این فرآیند سرد شدن سفت میشوند و به دیواره عروق و سلولهای خونی شما می چسبند.

ن) غذاهایی که در زودپزها طبخ میشوند: حرارت و فشار بالا نه تنها شکل ظاهری ما را متلاشی کرده بلکه به ما این توانایی را داده تا بتوانیم پیام این تغییر بزرگ را برای سلولهای شما به ارمغان بیاوریم.

از این دست مواد غذایی حامل پیامهای خطر آفرین در زندگی روزمره ما کم نیستند. نوشیدن الکل، مایعات داغ، مواد غذایی مانده، غذاهای طولانی مدت فریز شده، چربیها، شوریها و ترشیها کما بیش در رژیم غذایی روزانه ما یافت میشوند. تا جایی که به خوردن برخی از آنها عادت کرده ایم. پشت پا زدن به اینگونه عادات و حذف اینگونه مواد غذایی از رژیم غذایی مان اولین گام برای معکوس نمودن چرخه خرچنگ سازی است.                                                                                                                                                                     

در عوض پیامهای گوناگون و دردسرسازی که در بالا با هم خواندیم به پیام دلنشین و واحدی که از مواد غذایی زیر به بدن ما میرسند توجه کنید.

آنتی اکسیدانها، رادیکالهای آزاد را هضم می کنند.

  

 

 

"در ترکیبات ما مقادیر زیادی آنتی اکسیدان وجود دارد. ما وارد بدن شما شده و رادیکالهای آزاد را پیدا میکنیم. آنها را که تشنه دریافت اکسیژن هستند در آغوش می کشیم و با اهدای اکسیژن آرامشان میسازیم و طی این فرآیند مبارک آنها را از بین برده و هضمشان میکنیم."

با ما بیشتر آشنا شوید:

سبزیجات تازه بخصوص خانواده آلیاسه ها مانند: سیر، پیازچه، تره فرنگی، پیاز و مانند آن.                                         

میوه های رسیده مانند: سیب، موز، انبه، انجیر، انگور، پرتقال و خانواده ی رنگارنگ توتها و آلوها.                                                       

ادویه های خوش طعمی نظیر: زنجبیل، فلفل قرمز، گلپر، نعناع، زردچوبه، دارچین و زعفران.                                                                                     

چایها و نوشیدنیهای جانفزایی چون:  چای نعنا فلفلی، چای بومادران، چای گزنه، چای دم اسب، چای سبز، دم کرده ی پودر تخم کتان، شربت بهارنارنج، شربت گل نسترن و...                                     

غذاهای بخارپز شده و آب پز مثل: ماهی، گوشتهای سفید طبیعی، برنج قهوه ای، سوپ سبزیجات( کرفس، جو دوسر، انواع کلم، هویج زرد)، غذاهای دریایی و انواع سالادهای بدون سس همراه کمی روغن زیتون.                                                                                     

کیکها و پنکیک های خانگی تهیه شده از آرد کامل و شکر سرخ بدون خامه.                                                                                       

مبارزه‌ی معکوس، درمان سرطان

 

 

 

سخن پایایی: کتب زیادی درباره پیشگیری و درمان سرطان نوشته شده که برخی از آنها را پزشکانی نوشته اند که خود روزی به این بیماری مبتلا شده و اکنون نجات یافته اند. آنها تجارب خود را با علاقمندان به پیشگیری و درمان این بیماری در میان گذاشته اند بر اساس این تجربه ها غذاها و نوشیدنیهای سالم و طبیعی نقش اساسی در درمان بیماری آنها داشته است. آنها توانسته بودند از طریق همین مبارزه معکوس بیماری خود را شفا بخشند. حتی زمانیکه در مرحله شیمی درمانی بوده اند و ضعف حاصل از بیماری و داروهای سنگین شیمیایی و عوارض رادیو تراپی را تحمل می کرده اند باز هم سلامت غذایی را سرلوحه مبارزه خود قرار داده بودند و روی آن متمرکز شده بودند. آنها تغییرات اساسی در زندگی خود ایجاد کرده اند و خرسند از اینکه هنوز زنده اند و فرصت دارند، به مبارزه خود ادامه داده اند تا به شیرینی پیروزی بر بیماری صعب العلاج خرچنگی دست یازیده اند. دانستن این حقیقت که سرطان بیماری یک شبه نیست و یک روزه هم درمان نخواهد شد دشواری راه را برای ما تحمل پذیرتر میکند. امید که همه ی ما همواره در راه پیشگیری از مخاطرات مشغول و کوشا باشیم تا در راه درمان آنها.