قدری بخند، ابر دلم باز می شود..
بی شک،لبِ تو آیه ی اعجاز می شود..
ای واژه ی نگاه تو،تفسیر هر چه عشق
از چشم من بخوان، که چه ابراز می شود؟..
گاهی حوالی غم من هم قدم بزن
مضراب گام تو،به غمم ساز می شود...
این کوه پر غرور برای دو چشم تو
می میرد آن دَمی که پُر از ناز می شود..
بر این شکسته تارِ به وصلت امیدوار
دستی ببر که عشق تو شهناز می شود...
وقتی تو نیستی همه دنیا سیاهی است
آری دوباره بغض غزل باز می شود...
