دلتنگ

تا هستی ای رفیق؛ دلم بی پناه نیست..

برقِ نگاه تو، که کم از نورِ ماه نیست..

من با تو عشق را، وَ خودم را شناختم،

دنیام با حضور تو، دیگر سیاه نیست..

گفتی به خنده نیمه شبی، - خوب گوش کن!

جایِ کبوتر دل تو، قعر چاه نیست..

پرواز کن به سمت من و بگذر از خودت

آغوش من، پناه تو.. اینجا پگاه نیست-..

دست تو را گرفتم و یک لحظه، یک نگاه،

دیدم دگر سرِ دل من، بی کلاه نیست..

اما چه حیف.. سهم من از عشقِ نابِ تو،

جز شعرهای بی رمقِ گاه گاه نیست...

.

‌‌.

‌.

‌                            ‌                                                

دلتنگ خنده های توام، بیشتر بخند..

این روزها که حالِ دلم روبراه نیست...